
حرکت جوهری در شعر: تحلیل و بررسی سروده های فروغ فرخزاد
معرفی کتاب حرکت جوهری در شعر: تحلیل و بررسی سروده های فروغ فرخزاد
زبان پارسی علاوه بر این که وسیلهای ارتباط ایرانیان و زبان مشترک اقوام ایرانی است، وسیله و ابزار ایجاد یکی از بزرگترین هنرهای این مردم است و آن شعر نغز پارسی است. شعر پارسی و زبان پارسی هر دو یک دیگر را تقویت کرده و مجموعهای و پدیدهای کم نظیر عرضه کردهاند. زبان پارسی به خاطر این که آن همه شعر بدان سروده شده است ارزشمند تر گشته است و شعر پارسی به خاطر این که به زبان پارسی سروده شده، ارج یافته است.
شعر در ایران بیانگر چنین آگاهی و احساسات مشترکی است. نراقی میگوید: به ندرت شعر در زندگی مردمی چنین نقش موثری بازی میکند این نوع بیان گستردهترین شکل بیان هنری و ادبی است. این اوج اتحاد فرهنگی است. در مقالات روزمره شعر به عنوان آیینه و نظامی از ارزشها که همهی مردم بدانها احساس همبستگی میکنند، به کار میرود. شعر نماد زبان نیز هست. برای مردمی که آن حملات، خرابی، و درد را تحمل کردهاند چیزی جز شعر نبود که خاطره و پیام گذشتگان را زنده نگه دارد. اگر فرهنگ، دستاورد معنوی مردم جامعهای است، پس شعر بهترین دستاورد ملت ایران است، اما این شعری که تجلی میراث فرهنگی و تاریخی ایرانیان است تنها نتیجهی فعالیت عدهای هنر دوست و هنرمند نیست، بلکه از انگیزههای عمیق مشترک ایرانیان سرچشمه میگیرد، زیرا که بدون وجود چنین انگیزههایی ظهور شاهکارهای جهانی با آن همه تنوع امکان پذیر نبود.
منابع
موضوعات
ادبیات
