
باور من
معرفی کتاب باور من
کتاب باور من، دلنوشتههای زیبای کوتاه مهشید بحری است که از دغدغههای روزمره انسانها و بیتفاوتی آنها به زیباییهای زندگی سخن میگوید.
خداوند است خواستار بهترینها، معبودی که باور دارم روشنای تمام راهیست که پیمودم. باشد در این راه زندگی همیشه به روشنایی هدایت شوید و از خالق این همه مهربانی غافل نشوید.
در بخشی از کتاب باور من میخوانیم:
این روزها کسی تجربهاش را تعارف نمیکند، این روزها همه از یکدیگر سبقت میگیرند تا در آزمون حسادت رتبه دار شوند. این روزها، (سادگی) حکم ندانستن است و (تزویر) حکم نبوغ آدمی. این روزها چه روزهای بدی است روزهای خالی از انسانیت...
مگر میشود در این دنیا تلخیها را دید و چشمها را بست؟
همیشه سوالی در ذهنم بیجواب مانده!
(روزی میآید که دیگر نیازمندی خیره به دستهای دیگران نباشد؟)
چشمهایمان را به ترافیک سنگین شهر عادت دادیم و یاد گرفتیم که دلهایمان، بدون رعایت قانون احترام، به سوی مقصد برود.
(این تمام زندگی شهرنشینی ما شده است؟)
منابع
موضوعات
ادبیات پارسی
