دیوان امیرخسرو دهلوی
معرفی کتاب دیوان امیرخسرو دهلوی
کتاب دیوان امیرخسرو دهلوی حاوی سروده‌های امیرخسرو دهلوی، عارف و شاعر بزرگ پارسی‌گوی هند است.
حکیم ابوالحسن یمین‌الدین بن سیف‌الدین محمود معروف به امیر خسرو دهلوی (شاعر پارسی‌گوی هندوستان بود. او یکی از دو شاعر مهم اوایل قرن هشتم است که سایر سخنوران پارسی‌گوی هند را تحت‌الشعاع قرار دادند و در ادوار بعد هم نفوذی دامنه‌دار در میان شعرای ایران و هند داشتند. آن دو امیرخسرو و حسن دهلوی بودند. امیرخسرو به زبان‌های فارسی، عربی، ترکی و سانسکریت چیرگی داشت و به سعدی هند معروف بود و او در اوایل حال به «سلطانی» و سپس به «طوطی» تخلص می‌کرد.
در بخشی از دیوان امیرخسرو دهلوی می‌خوانیم:
گر در شراب عشقم از تیغ میزنی حد
ای مست محتسب کش حدیست این ستم را
گفتی که غم همی خور من خود خورم ولیکن
ای گنج شادمانی اندازه ییست غم را
آن روی نازنین را یک‌دم بسوی من کن
تا بیشتر نبینم نسرین وارغوان را
فهرست مطالب
دربارهٔ امیرخسرو دهلوی
غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
قصاید
مثنویات
مطلع‌الانوار
خسرو و شیرین
مجنون و لیلی
آیینه سکندری
هشت بهشت
غزلیات
مولفان
امیرخسرو دهلوی
منابع
موضوعات
شعر