چشم هایت دلیل جاذبه اند
معرفی کتاب چشم هایت دلیل جاذبه اند
«بهروز آورزمان» شاعری است فعلاً محتاط. او در نزدیک شدن به زبان و بیان نو در غزل با تردید نزدیک شده است و درست به همین دلیل شعر او را باید در ردۀ نوقدمایی قرار داد.
زبان شعر او علیرغم رویکرد کهن، تظاهرات روشنی از نوگرایی را هم در خود دارد. نکته اما اینجاست که او در اغلب اوقات تلفیقی دلپذیر از این دو گونة بیانی ارائه می‌دهد. به عبارت دیگر غزل او قدمایی نیست اما به نوگرایی‌های افراطی دو دهه اخیر غزل مدرن و پست‌مدرن هم روی خوشی نشان نمی‌دهد و در برزخ غزل نوقدمایی مسکن می‌گزیند.
غزلی که در هر صورت باید آنرا در گروه غزل سنتی فارسی رده‌بندی نمود.
فهرست مطالب
مقدمه
لیلا
مشتری
بی‌پناه
خاطرات پریشان
عطرِ نان
ظهر روز دهم
قهوه ترک
کاه کشان
بلاتکلیف
تقدیر
خانه کُلنگی
بال‌های کال
خداحافظ
داش آکُل
زندانی
باغِ تمشک
تصویر برگردان
گلایه
بی‌اعتبار
نان و شراب
دوباره به تو
سنگسار
سهم
شوکران
مرگ بلند
صندلی پیر
مشق بیدلی
جیران
دچار
جهانگرد
رباعی‌ها
مولفان
بهروز آورزمان
منابع
موضوعات
شعر