واژه نامۀ شعر بیدل
معرفی کتاب واژه نامۀ شعر بیدل
اگر در سخن هر سخنور بزرگ شماری واژه‌ها، بنابر مؤانست روانی او با آن‌ها، تشخّص سبکی می‌یابند، این مشخّصه در بیدل‌شناسی و نگرش به شعر بیدل از این دیدگاه برجستگی خاصّی دارد.
چون در کتاب دری به خانۀ خورشید و به‌ویژه، گفتار «واژه‌گزینی و واژه‌سازی در شعر و نثر بیدل» بحث دراز دامنی دربارۀ این مسئله کرده‌ام، اینجا فقط به این نکته بسنده می‌کنم که بیدل، در مقام مقایسه با دیگر شاعران تاریخ شعر پارسی، دستِ گشاده‌تری در کاربرد واژگان دارد و واژه‌های پُرشماری، از فاخرترین تا نازل‌ترین واژه‌های ادبی و از سطوح مختلف زبان گفتار، در بافت شعری او جای گرفته‌اند تا جایی که ذهن‌های معتاد و آموخته به محدودیت‌های رایج واژه‌های شعری و غیر شعری و واژه‌های بایسته و نبایسته را همیشه به اعتراض واداشته است تا شعرهای دارای کلمه‌های رکیک و قبیح را از بیدل نشمارند و الحاقی بپندارند.
مولفان
اسد الله حبیب
منابع
موضوعات
شعر